◎ Клу́мбы ’драўляныя пантофлі’ (Жд. 2, Нар. сл.). Гл. клумпы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клу́мба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. клу́мба клу́мбы
Р. клу́мбы клу́мб
клу́мбаў
Д. клу́мбе клу́мбам
В. клу́мбу клу́мбы
Т. клу́мбай
клу́мбаю		 клу́мбамі
М. клу́мбе клу́мбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзёран, -рну, м.

Верхні слой глебы, густа пераплецены карэннем раслін, а таксама выразаныя пласты з гэтага слоя, якімі ўмацоўваюць адхоны, абкладаюць клумбы і інш.

Клумбы абкладзены зялёным дзёрнам.

|| прым. дзярно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзярні́на, -ы, ж.

Тое, што і дзёран.

Плугамі ўзнімалі дзярніну.

Дзярнінай абкладваюць клумбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзернава́ць, дзярную, дзярнуеш, дзярнуе; незак., што.

Абкладваць дзёрнам. Дзернаваць адхоны. Дзернаваць клумбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны зак.

1. што. Зрэзаць усё, многае; зняць няроўнасці ўсюды, у многіх месцах.

П. кветкі з клумбы.

П. купіны.

2. перан., каго (што). Праваліць на экзамене ўсіх, многіх (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кле́мбы ’абутак на драўлянай падэшве’ (Мат. Маг.). Гл. клумбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

surround​1 [səˈraʊnd] n. абрамле́нне, аблямо́ўка; край; кант;

a turf surround of a flower-bed край клу́мбы з дзірвану́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Клёмбы ’абутак з закрытым верхам на драўлянай падэшве’ (З нар. сл., Нар. сл.). Гл. клумбы, клембы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазаса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Засадзіць чым-н. усё, многае.

П. клумбы кветкамі.

2. каго. Пасадзіць прымусова ўсіх, многіх куды-н. (разм.).

3. каго за што. Прымусіць займацца чым-н. усіх, многіх (разм.).

П. дзяцей за ўрокі.

4. што. Засунуць, уткнуць куды-н. усё, многае (разм.).

П. граблі пад вяроўку на возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)