клок м.

1. жмут, род. жму́та м.; (волос) па́сма, -мы ж.; (шерсти и т. п.) касмы́ль, -ля́ м., разг. касмы́ліна, -ны ж., касмы́к, -ка́ м., камя́к, -ка́ м.;

2. (лоскут, обрывок) шмато́к, -тка́ м.; (сена, травы — ещё) жмуто́к, -тка́ м.; (кусок) кусо́к, -ска́ м.; (комок) камя́к, -ка́ м.;

изорва́ть в кло́чья падра́ць на шматкі́ (на кава́лкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клок 1 ’жыццёвая сіла ў зярне’ (Чач., КЭС, лаг.). Гл. клёк.

Клок 2 ’касмык, жмут сена, валасоў’ (Мат. Гом., Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Укр. клоччя, рус. клок ’тс’, балг. клъчище, серб.-харв. ку̑к, славен. kólke ’пакулле’, польск. kłak ’касмык, пакулле’. Найбольш верагодная версія да *plъkъ, генетычна суаднесенага з літ. plaukaĩ ’валасы’, лат. plaukas ’валокны’, с.-в.-ням. floccho ’касмык’ (Мацэнаўэр LF, 51, 125; Фасмер, 2, 252). Іншыя этымалогіі бяздоказныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фа́йв-а-кло́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́йв-а-кло́к фа́йв-а-кло́кі
Р. фа́йв-а-кло́ка фа́йв-а-кло́каў
Д. фа́йв-а-кло́ку фа́йв-а-кло́кам
В. фа́йв-а-кло́к фа́йв-а-кло́кі
Т. фа́йв-а-кло́кам фа́йв-а-кло́камі
М. фа́йв-а-кло́ку фа́йв-а-кло́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Клок Л. Дз. 2/237, 242; 3/85, 131, 549; 4/20, 229; 6/479, 511, 514; 7/251

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фа́йф-а-кло́к

(англ. fiveo’clock, ад five-o’clock ted = літар. пяцігадзінны чай)

чаяпіцце паміж ленчам і абедам (у Англіі і ЗША).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кло́чья мн., см. клок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́хаць м.

1. моча́лка ж.;

2. клок;

в. се́на — клок се́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкума́т, -та́ м., разг. клок; лоску́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмы́ліна ж., разг. (шерсти, волос) клок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Клочэні́к 1 ’вандроўны гандляр, мяняла, анучнік’ (ТС). Гл. клок.

◎ Клочэні́к 2 ’пража з адходаў ільну’ (ТС). Гл. клок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)