Клочэні́к1 ’вандроўны гандляр, мяняла, анучнік’ (ТС). Гл. клок.

Клочэні́к2 ’пража з адходаў ільну’ (ТС). Гл. клок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)