Маскоўскі дзяржаўны тэатр класічнага балета

т. 10, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

класі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. класі́чны класі́чная класі́чнае класі́чныя
Р. класі́чнага класі́чнай
класі́чнае		 класі́чнага класі́чных
Д. класі́чнаму класі́чнай класі́чнаму класі́чным
В. класі́чны (неадуш.)
класі́чнага (адуш.)		 класі́чную класі́чнае класі́чныя (неадуш.)
класі́чных (адуш.)
Т. класі́чным класі́чнай
класі́чнаю		 класі́чным класі́чнымі
М. класі́чным класі́чнай класі́чным класі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

класі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. класі́чны класі́чная класі́чнае класі́чныя
Р. класі́чнага класі́чнай
класі́чнае		 класі́чнага класі́чных
Д. класі́чнаму класі́чнай класі́чнаму класі́чным
В. класі́чны (неадуш.)
класі́чнага (адуш.)		 класі́чную класі́чнае класі́чныя (неадуш.)
класі́чных (адуш.)
Т. класі́чным класі́чнай
класі́чнаю		 класі́чным класі́чнымі
М. класі́чным класі́чнай класі́чным класі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хіто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытных грэкаў: доўгае і шырокае адзенне, часцей без рукавоў.

2. Касцюм танцоўшчыцы класічнага балета з глыбокімі разрэзамі па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуэтэ́, нескл., н.

Фігура класічнага жаночага танца, якая складаецца з паварота на пальцах адной нагі пры адначасовым кругавым руху ў паветры другой нагі.

[Фр. fouetté ад fouetter — пляскаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабу́кі

(яп. kabuku = адхіляцца)

від класічнага тэатра Японіі, які ўключае музыку, танцы, драму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэатра́л, ‑а, м.

Аматар тэатра; часты наведвальнік тэатра. Мы з Сонькай зрабіліся сапраўднымі тэатраламі .. Часта хадзілі ў тэатр — на ранішнія і вячэрнія спектаклі. Рамановіч. Потым Юліян Эдгардавіч — вялікі тэатрал, знаўца і крытык балетнага мастацтва і музыкі — сядзеў перад Юткевічам і выкладаў сваё разуменне класічнага балета. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіто́н, ‑а, м.

1. Мужчынскае і жаночае адзенне старажытных грэкаў — доўгая і шырокая сарочка часцей без рукавоў, якая падпяразвалася з напускам. [Юстын] насіў белую доўгую палатняную світку, якая нагадвала хітон афінян. Бядуля. / Разм. Пра шырокую, свабодную адзежу. Апрануў нейкі хітон.

2. Касцюм танцоўшчыцы класічнага балета з глыбокімі разрэзамі па баках.

[Грэч. chitōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ЛЕНСКІ ЕЗУІ́ЦКІ КАЛЕ́ГІУМ,

сярэдняя навуч. ўстанова класічнага тыпу Вільні ў 1570—79. У 1579 пераўтворана ў акадэмію. Гл. ў арт. Віленскі універсітэт.

т. 4, с. 166

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фуэтэ́

(фр. fouette)

фігура класічнага жаночага танца, якая складаецца з павароту на пальцах адной нагі пры адначасовым кругавым руху ў паветры другой нагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)