кла́ксан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кла́ксан кла́ксаны
Р. кла́ксана кла́ксанаў
Д. кла́ксану кла́ксанам
В. кла́ксан кла́ксаны
Т. кла́ксанам кла́ксанамі
М. кла́ксане кла́ксанах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кла́ксан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ранейшая назва прыстасавання для падачы гукавога сігналу ў аўтамабілі, матацыкле і інш., а таксама сам сігнал.

Націснуць на к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кла́ксан м., тех. кла́ксон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кла́ксан, ‑а, м.

Механічны сігнальны гудок трактара, аўтамабіля і інш. Жарыкаў не пераставаў сігналіць; клаксан яго машыны падаваў такія трывожныя гудкі, што можна было падумаць — здарылася няшчасце. Асіпенка.

[Англ. klaxon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́ксан м Húpe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кла́ксан

(англ. klaxon)

механічны сігнальны гудок аўтамабіля, трактара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кла́ксон техн. кла́ксан, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

klakson, ~u

м. клаксан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

horn [hɔ:n] n.

1. рог;

shed horns скіда́ць ро́гі

2. рог, ражо́к, горн;

a French horn валто́рна;

blow/wind/sound the horn ігра́ць на ражку́, трубі́ць у рог

3. кла́ксан (аўтамабіля);

sound one’s horn сігна́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)