horn [hɔ:n] n.

1. рог;

shed horns скіда́ць ро́гі

2. рог, ражо́к, горн;

a French horn валто́рна;

blow/wind/sound the horn ігра́ць на ражку́, трубі́ць у рог

3. кла́ксан (аўтамабіля);

sound one’s horn сігна́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)