кирпи́чный цаге́льны;

кирпи́чный заво́д цаге́льны заво́д, цаге́льня;

кирпи́чный чай прасава́ны чай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цаге́льны кирпи́чный;

ц. заво́дкирпи́чный заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цаге́льня ж. кирпи́чный заво́д м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурава́ны ка́менный, кирпи́чный;

як за ~най сцяно́й — как за ка́менной стено́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падму́рак, -рка м., прям., перен. фунда́мент; основа́ние ср.;

цагля́ны п.кирпи́чный фунда́мент; кирпи́чное основа́ние;

закла́сці п. — заложи́ть осно́вы (фунда́мент)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цагля́ны в разн. знач. кирпи́чный;

~ны буды́нак — кирпи́чное зда́ние;

у яго́ твар ~нага ко́леру — у него́ лицо́ кирпи́чного цве́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніз (род. ні́зу) м.

1. низ;

у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;

ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;

падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;

2. только мн., см. нізы́;

не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;

нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́ннамуз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;

з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́дI заво́д, -да м.;

чугуноплави́льный заво́д чыгунаплаві́льны заво́д;

автомоби́льный заво́д аўтамабі́льны заво́д;

вагонострои́тельный заво́д вагонабудаўні́чы заво́д;

га́зовый заво́д га́завы заво́д;

са́харный заво́д цукро́вы заво́д, цукрава́рня;

лесопи́льный заво́д лесапі́льны заво́д, лесапі́льня;

кирпи́чный заво́д цаге́льны заво́д, цаге́льня;

во́дочный заво́д гарэ́лачны заво́д;

ко́нный заво́д ко́нны заво́д;

стеко́льный заво́д шкляны́ заво́д, гу́та;

виноку́ренный заво́д вінаку́рны заво́д, бро́вар;

коже́венный заво́д гарба́рны заво́д, гарба́рня;

часово́й заво́д гадзі́ннікавы заво́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дом м.

1. (род. до́ма) (здание, учреждение) дом;

но́вы д. — но́вый дом;

цагля́ны д.кирпи́чный дом;

д. адпачы́нку — дом о́тдыха;

Д. кні́гі — Дом кни́ги;

гандлёвы д. — торго́вый дом;

2. (род. до́му) (жильё) дом;

звані́лі з до́му — звони́ли и́з дому;

вы́гнаць з до́му — вы́гнать и́з дому;

3. (род. до́му) (династия, род) дом;

дзіця́чы д. — де́тский дом;

жо́ўты д. — жёлтый дом;

зае́зны д. — зае́зжий дом;

казённы д. — казённый дом;

друг до́ма — друг до́ма;

д. — по́ўная ча́ша — дом — по́лная ча́ша;

ад до́му адбі́цца — от до́ма отби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)