Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
[ад кер(аміка) + мет(ал)]
матэрыялы, у якіх аб’яднаны ўласцівасці керамічных рэчываў (высокая цвёрдасць, тугаплаўкасць і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
керме́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| керме́т | ||
| керме́ту | керме́таў | |
| керме́ту | керме́там | |
| керме́т | ||
| керме́там | керме́тамі | |
| керме́це | керме́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)