керамі́чная прамысло́васць

т. 8, с. 236

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

керамі́чная сыраві́на

т. 8, с. 236

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плітка керамічная

т. 12, с. 429

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

керамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. керамі́чны керамі́чная керамі́чнае керамі́чныя
Р. керамі́чнага керамі́чнай
керамі́чнае
керамі́чнага керамі́чных
Д. керамі́чнаму керамі́чнай керамі́чнаму керамі́чным
В. керамі́чны (неадуш.)
керамі́чнага (адуш.)
керамі́чную керамі́чнае керамі́чныя (неадуш.)
керамі́чных (адуш.)
Т. керамі́чным керамі́чнай
керамі́чнаю
керамі́чным керамі́чнымі
М. керамі́чным керамі́чнай керамі́чным керамі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

керамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да керамікі. Керамічная вытворчасць. // Зроблены з керамікі (у 3 знач.). Керамічныя трубы. Керамічны посуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

керамі́чны kermisch;

керамі́чная абліцо́ўка Kermikverkleidung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіліка́тна-керамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіліка́тна-керамі́чны сіліка́тна-керамі́чная сіліка́тна-керамі́чнае сіліка́тна-керамі́чныя
Р. сіліка́тна-керамі́чнага сіліка́тна-керамі́чнай
сіліка́тна-керамі́чнае
сіліка́тна-керамі́чнага сіліка́тна-керамі́чных
Д. сіліка́тна-керамі́чнаму сіліка́тна-керамі́чнай сіліка́тна-керамі́чнаму сіліка́тна-керамі́чным
В. сіліка́тна-керамі́чны (неадуш.)
сіліка́тна-керамі́чнага (адуш.)
сіліка́тна-керамі́чную сіліка́тна-керамі́чнае сіліка́тна-керамі́чныя (неадуш.)
сіліка́тна-керамі́чных (адуш.)
Т. сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнай
сіліка́тна-керамі́чнаю
сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнымі
М. сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чнай сіліка́тна-керамі́чным сіліка́тна-керамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абліцо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліцоўваць — абліцаваць.

2. Слой будаўнічага матэрыялу, які пакрывае паверхню асноўнага матэрыялу (для трываласці і прыгажосці). Светлая абліцоўка надавала.. [дому] лёгкасць, у гэты дом хацелася зайсці. Шахавец. // Матэрыял, якім абліцоўваюць. Керамічная абліцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашпо́

(фр. cache-pot, ад cacher = хаваць + pot = гаршчок)

дэкаратыўная ваза, звычайна керамічная, у якую ставяць кветкавы гаршчок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ва́за

(фр. vase, ад лац. vas = пасудзіна)

пасудзіна з рознага матэрыялу (керамічная, шкляная, металічная) і рознай формы для кветак, садавіны, цукерак або проста дэкаратыўнага прызначэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)