Кві́тка1 ’вянок з жытніх каласкоў’ (Сл. паўн.-зах.), ’мяцёлка проса, аўса, грэчкі’ (Выг.) (Лекс. Палесся, 64–65). Кантамінацыя кветка (гл.), кітка, кета (гл.) і, магчыма, ветка з агульным значэннем ’колас аўса або проса’.

Кві́тка2 ’заканчэнне работы (будавання, жніва, сяўбы)’: «У нас квітка, дом накрыт» (Выг.). Гл. квітка©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кві́тка Клімент Васілевіч

т. 8, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кві́тка-Аснаўя́ненка Рыгор Фёдаравіч

т. 8, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

квіто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. квіто́к квіткі́
Р. квітка́ квітко́ў
Д. квітку́ квітка́м
В. квіто́к квіткі́
Т. квітко́м квітка́мі
М. квітку́ квітка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

counterfoil [ˈkaʊntəfɔɪl] n. BrE карашо́к (чэка, квітка, білета)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

А́мба ’канец’ (Бяльк.) з рус. амба, якое з італ. ambo ’два нумары латарэйнага квітка’ (XIX ст.), Шанскі, 1, А, 89.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stub1 [stʌb] n.

1. пень, кало́да

2. абло́мак, аскаба́лак; агры́зак (алоўка); аку́рак

3. карашо́к (квітка, чэка і да т.п.);

fill in a cheque stub запо́ўніць карашо́к чэ́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rücken

m -s, -

1) спі́на;

hnter dem ~ за спі́най; перан.тс. за во́чы;

j-m den ~ zigen [zwenden*] павярну́цца да каго́-н. спі́най; перан. тс. парва́ць з кім-н. адно́сіны;

es läuft mir kalt über den ~ у мяне́ маро́з па спі́не прабяга́е

2) вайск. тыл;

j-m in den ~ fllen* напа́сці на каго́-н. з ты́лу; нане́сці каму́-н. уда́р у спі́ну;

in den ~ ghen* захо́дзіць з ты́лу im ~ у бліжэ́йшым ты́ле;

im ~ fssen ахапі́ць з ты́лу;

sich (D) den ~ dcken забяспе́чыць сабе́ адступле́нне

3) хрыбе́т (горны)

4) карашо́к (кнігі, квітка)

5) абу́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)