Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
квітм., разг. квита́нция ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
квіт, ‑а, М квіце, м.
Разм. Квітанцыя. «Ідзі ў камору і купі сабе столькі пнёў, колькі высек, — казаў .. [бацька] вінаватаму. — Прынясеш квіт, тады забірай, а я пакуль што памаўчу».Лужанін.Мы па-гаспадарску прыглядаемся да дрэў, шукаючы адпушчаных для нас. Звяраем нумар па квіту, і вось яна — наша сасна.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квітм
1.размгл квітанцыя;
2.гл квіток
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
квіт
(польск. kwit < с.-в.-ням. quit, ад с.-лац. quitus = вольны)
тое, што і квітанцыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Квіт ’пісьмовае пасведчанне аб чым-небудзь, квітанцыя, білет’ (ТСБМ, Нас., Грыг., Гарэц., Сл. паўн.-зах., З нар. сл., Жд. 3, КЭС, лаг., Касп.), ’хопіць, канец’ (ТСБМ, Касп., Нас., Бяльк.), ’вокліч незадавальнення чыім-небудзь нецярпеннем’ (Нар. лекс., Янк. БП). Апошняе ў выразе квіт тваёй міласці. Ст.-бел.квитъ ’квіт’ (з 1529 г.). Са ст.-польск.kwit ’тс’ (Булыка, Запазыч., 146). Польск.kwit у сваю чаргу з с.-лац.quitus ’вольны ад абавязкаў’ (магчыма, праз с.-в.-ням.quit ’вольны, аплачаны’) (Слаўскі, 3, 496).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кві́ты ’разлічыліся, расквіталіся’ (ТСБМ). Гл. квіт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Квіта́цца ’расквітвацца, разлічвацца’ (ТСБМ, Нас.). Гл. квіт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Квіт́аць ’прымаць у разлік, задавальняць’ (Нас.). Гл. квіт.