кво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кво́та кво́ты
Р. кво́ты кво́т
Д. кво́це кво́там
В. кво́ту кво́ты
Т. кво́тай
кво́таю		 кво́тамі
М. кво́це кво́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кво́та, -ы, ДМ кво́це, мн. -ы, квот, ж. (спец.).

Доля, норма чаго-н. дапушчальнага ў сістэме падаткаў, вытворчасці, збыту, уезду ў краіну і пад.

Іміграцыйная к.

Падатковая к.

|| прым. кво́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кво́та ж. кво́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кво́та эк., полит. кво́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кво́та, ‑ы, ДМ квоце, ж.

1. Частка, доля, норма таго, што дапускаецца ў абмежаванай колькасці. Іміграцыйная квота. Імпартная квота.

2. Велічыня падатку, які ўстанаўліваецца з кожнай адзінкі абкладання. Падатковая квота.

3. У капіталістычным манапалістычным аб’яднанні — устаноўленая сіндыкатам або картэлем доля кожнага ўдзельніка ў агульнай вытворчасці, збыце прадукцыі.

[Ад лац. quot — колькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кво́та

т. 8, с. 218

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кво́та ж эк, фін Quóte f -, -n;

і́мпартная кво́та Éinfuhrquote f, Impórtquote f;

э́кспартная кво́та Expórtquote f;

падатко́вая кво́та Stéuersatz m -es, -sätze;

кво́та заня́тасці Erwérbsquote f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

квота

Том: 15, старонка: 27.

img/15/15-027_0162_Квота.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кво́та ’частка, доля, працэнт’ (ТСБМ, Нас., Касп., КЭС, лаг., Гарэц.). Ст.-бел. квота ’сума грошай, дата’ (з 1680 г.) < польск. kwota ’тс’ (Булыка, Запазыч., 146), якое з с.-лац. quota ’сума грошай’ (Слаўскі, 3, 501–502).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кво́та

(польск. kwota, ад с.-лац. quota)

1) частка, пай, норма;

2) доля ўдзелу ў вытворчасці і збыце прадукцыі для кожнага з удзельнікаў якога-н. эканамічнага аб’яднання (напр. падатковая к.);

3) мінімум галасоў, неабходны для атрымання на выбарах аднаго дэпутацкага мандата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)