Ква́ска ’кубел (на сала)’ (Нар. лекс., Шатал., Выг.), ’кубел (на сыр)’ (Маш.), ’бочка невялікіх памераў’ (З нар. сл., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., ТС, Шат.), ’вялікая бочка для захоўвання мукі, жыта’ (Жыв. сл.), дзежка для квасу’ (Нар. сл.). Як сведчыць апошняе значэнне, семантычная кандэнсацыя словазлучэння квасная дзежка з замацаваннем першаснай суфіксацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кву́ха ’вялікая бочка’ (Бяльк.). Да *квасуха. Параўн. кваска ’бочка невялікіх памераў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ква́сачка ’драўляная пасудзіна з клёпак з двума бакавымі вушамі’ (КЭС, лаг., З нар. сл.). Гл. кваска.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)