Квазі... 5/534

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

квазі-

(лац. quasi = нібы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «несапраўдны», «уяўны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квазі... (кніжн.).

Першая састаўная частка складаных слоў; тое, што і ілжэ... (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: квазіактыўны, квазівучоны, квазікласічны, квазімагнітны, квазінавуковы, квазіполюс, квазісапраўдны, квазіспецыяліст, квазізорка, квазіімпульс, квазічасціца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квазі...

т. 8, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

квазі...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «несапраўдны», «уяўны», напрыклад: квазінавуковы, квазіпралетарскі, квазідэмакратычны.

[Ад лац. quasi — быццам бы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квазіі́мпульс

(ад квазі- + імпульс)

вектарная велічыня, аналагічная імпульсу, якая характарызуе стан квазічасцінкі ў перыядычных сістэмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тэўшч ‘таўшчыня’ (Мат. Гом.; навагр., З нар. сл., Жд. 2, Янк. 2), тэ́ўшча ‘тс’ (слонім., Нар. лекс.), тэ́ўшчар ‘тоўсты’ (Сцяц.), сюды ж тэ́ўсць ‘паўната, таўшчыня; таўстун, таўстуха’ (дзярж., Нар. сл.; Кал.). Да тоўшч (гл.), хутчэй за ўсё, у выніку экспрэснай змены пад націскам о на э («аднаўленне» квазі-карэннага галоснага), пра ўмовы фанетычнай дыялектнай з’явы гл. Карскі 1, 154–158.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квазіры́нак

(ад квазі- + рынак)

сфера таварнага абмену, якая не базіруецца на сапраўдных рыначных адносінах і законах; ілжывы рынак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квазіізатрапі́я

(ад квазі + ізатрапія)

ізатрапія, якая выяўляецца толькі ў галінах горных парод, што змяшчаюць дастатковую колькасць структурных элементаў, арыентаваных ва ўсіх напрамках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квазістаты́чны

(ад квазі- + статычны);

к. працэс — працэс у фізічнай або хімічнай сістэме, які працякае настолькі марудна, што стан сістэмы ў любы момант часу можна лічыць раўнаважным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)