каўзану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каўзану́ |
каўзанё́м |
| 2-я ас. |
каўзане́ш |
каўзаняце́ |
| 3-я ас. |
каўзане́ |
каўзану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каўзану́ў |
каўзану́лі |
| ж. |
каўзану́ла |
| н. |
каўзану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
каўзані́ |
каўзані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
каўзану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каўзану́ць сов., разг.
1. см. каўзану́цца;
2. (чем по чему) провести́;
к. мо́край ану́чай па стале́ — провести́ мо́крой тря́пкой по столу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каўзану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм. Тое, што і каўзануцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)