каўзану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўзану́ каўзанё́м
2-я ас. каўзане́ш каўзаняце́
3-я ас. каўзане́ каўзану́ць
Прошлы час
м. каўзану́ў каўзану́лі
ж. каўзану́ла
н. каўзану́ла
Загадны лад
2-я ас. каўзані́ каўзані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўзану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)