Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кашча́вы костля́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кашча́вы, ‑ая, ‑ае.
Схуднелы, высахлы, з выступаючымі касцямі. Шырокія рукавы кашулі і белыя калашыны портак здаваліся пустымі, нібы нацягнутымі на доўгія кіі — да таго кашчавыя і худыя былі рукі і ногі старога.Лынькоў.[Прафесар], саромеючыся за сваё худое, кашчавае і даўгавязае валасатае цела, спяшаючыся, палез у ваду.Галавач.//узнач.наз.кашча́вая, ‑ай, ж. Смерць. [Яругін] часта думаў у пакоі маёра пра кашчавую: у тым сэнсе, што яна абавязкова абміне гэты пакой.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашча́вы
1. knóchig, dürr;
2. mit víelen Gräten, grätig (прарыбу)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Кашча́вы ’схуднелы, высахлы, з выступаючымі касцямі’ (ТСБМ), ’худы, кастлявы’ (Сл. паўн.-зах., 2). Рус.дыял.коща́вий ’тс’, ст.-рус.кощавий, укр.коща́вий, ст.-славац.koštavý, славац. (дыял.) košťavý ’тс’, балг. (дыял.) ќошчаф ’упарты’, серб.-харв.ко̏штав ’кастлявы, худы’. Прыметнік, утвораны суфіксам *‑javъ ад слова *kostь ’косць’. Звяртае ўвагу тое, што лексема ў слав. арэале мае прыкметы дыял. характар. Калі на ўсх.-слав. тэрыторыі слова *koščav(jь) вядома ва ўсіх трох усх.-слав. мовах, то ў зах. славян яго ведае толькі славац. мова, а ў паўдн. — толькі балг. і серб.-харв. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 11, 186. Параўн. кашчу́нства, кашчэ́й.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
костля́выйкашча́вы; (худощавый) хударля́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
bony[ˈbəʊni]adj. худы́, хударля́вы, кашча́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сухарэ́бры, ‑ая, ‑ае.
Кашчавы, з рэбрамі, якія вытаркаюцца; вельмі худы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kościsty
касцісты, кашчавы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)