кашма́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кашма́р кашма́ры
Р. кашма́ру кашма́раў
Д. кашма́ру кашма́рам
В. кашма́р кашма́ры
Т. кашма́рам кашма́рамі
М. кашма́ры кашма́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кашма́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Цяжкі, жудасны сон.

2. Што-н. жахлівае, агіднае, непрыемнае.

Кашмары мінулага жыцця.

|| прым. кашма́рны, -ая, -ае.

К. сон.

Кашмарная ноч.

Кашмарнае надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашма́р, -ру м. кошма́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашма́р, ‑у, м.

1. Цяжкі, жудасны сон; прывід, здань. [Кубэ] заснуў трывожным сном, часта прачынаўся. Лезлі недарэчныя сны, навальваліся цяжкімі кашмарамі. Лынькоў. А калі засыпаў, яго [каменданта] пачынаў душыць кашмар. У сне чамусьці выходзіла так, што не ён вешае і расстрэльвае людзей, а яго вешаюць і расстрэльваюць. Якімовіч.

2. перан. Разм. Што‑н. жахлівае, цяжкае, агіднае. Страшэнным кашмарам праплываюць перад ім карціны нядаўняга мінулага. Пятніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашма́р м lbtraum [lptraum] m -(e)s, -träume, Alb m -(e)s, -e; lbdruck m -(e)s, -drücke, lbdrücken n -s;

кашма́рны сон lbtraum m -(e)s, -träume, ngsttraum m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кашма́р

(фр. cauchemar)

1) цяжкі, жудасны сон;

2) перан. што-н. жахлівае, цяжкае, агіднае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кашма́р ’цяжкі, жудасны сон; прывід, здань’; ’што-н. жахлівае, цяжкае, агіднае’ (ТСБМ). Рус. кошмар, укр. кошмар. Запазычаная лексема (але няма ў Шанскага). Фасмер (2, 361) указвае на пэўную храналогію гэтага слова, адзначаючы, што яно сустракаецца ў Гогаля і іншых. Першакрыніцай з’яўляецца франц. cauchemar ’тс’, ад лац. calcāre ’сціскаць, выступаць вонкі’ і ст.-в.-ням. mara ’дыхавіца, кашмар’ (спасылка на Мацэнаўэра, LF, 8, 47). Больш складаную гісторыю і рэканструкцыю прапануе Слаўскі, 2, 543, які зыходзіць са ст.-франц. элементаў: франц. cauchemar складанае слова: са ст.-франц. caucher ’сціскаць’ (< лац. calcāre) і ст.-франц. mareкашмар’. Параўн. яшчэ Клюге, 454 (пад Mahr).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кашма́р

(фр. cauchemar)

1) цяжкі, жудасны сон з прывідамі;

2) перан. што-н. жахлівае, цяжкае, агіднае (напр. кашмары вайны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кошма́р кашма́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nightmare [ˈnaɪtmeə] n.

1. кашма́р; стра́шны/жу́дасны сон;

Last night I had a nightmare. (Сёння) уночы мне прысніўся кашмар.

2. жах, кашма́р;

the nightmares of war жа́хі вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)