Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кача́лка¹, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Крэсла з выгнутымі палазамі, на якіх яно качаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кача́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
1. Драўляны валік для раскачвання цеста.
2. Прыстасаванне для разгладжвання бялізны качаннем (устар.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кача́лкаIж. (кресло) кача́лка
кача́лкаIIж. (валик для прокатывания белья) ска́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́лка
1.кача́лка, -кі ж.;
2.(колыбель) обл. калы́ска, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́лка1, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Крэсла з выгнутымі палазамі, на якіх яно качаецца. — Ты помніш, Вера, Адэсу, Люсдорф? — гайдануўшыся ў качалцы, спытаўся Максім Сцяпанавіч.Карпаў.Цёплымі вечарамі, усеўшыся ў качалцы, падоўгу адпачываў [Стальноў] на балконе.Шашкоў.
кача́лка2, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
1. Круглая палка для раскачвання цеста або разгладжвання бялізны качаннем. Слаўлю чысты абрус, толькі што пакачаны качалкай, каляны, калі яго маці ў нядзелю раніцай засцілае на стол шырокі.Барадулін.// Прадмет падобнай формы. Сцёпка дастаў з-пад кажуха бляшаную качалку, у якой быў план і ўсякія дакументы.Колас.Усюды былі відаць тоўстыя качалкі пачаткаў.Паслядовіч.
2.толькімн. (кача́лкі, ‑лак). Прыстасаванне для разгладжвання, качання бялізны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кача́лкаIж (крэсла) Scháukelstuhl m -s, -stühle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кача́лкаIIж (валікдлякачаннябялізныі пад.) Rólle f -, -n; Wäschemangel f -, -n (длябялізны); Téigrolle f (для цеста)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rocking horse[ˈrɒkɪŋhɔ:s]n. конь-кача́лка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)