катрэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. катрэ́н катрэ́ны
Р. катрэ́на катрэ́наў
Д. катрэ́ну катрэ́нам
В. катрэ́н катрэ́ны
Т. катрэ́нам катрэ́намі
М. катрэ́не катрэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

катрэ́н м., лит. катре́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катрэ́н, ‑а, м.

Вершаваная страфа з чатырох радкоў, якая мае закончаную думку; чатырохрадкоўе.

[Фр. quatrain ад quatre — чатыры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катрэ́н

т. 8, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

катрэ́н

(фр. quatrain, ад quatre = чатыры)

страфа з чатырох вершаваных радкоў чатырохрадкоўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катре́н лит. катрэ́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quatrian [ˈkwɒtreɪn] n. poet. чатырохрадко́ўе, катрэ́н (у санеце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)