като́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. като́к каткі́
Р. катка́ катко́ў
Д. катку́ катка́м
В. като́к каткі́
Т. катко́м катка́мі
М. катку́ катка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каток

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каток каткі
Р. катка каткоў
Д. катку каткам
В. катка каткоў
Т. катком каткамі
М. катку катках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

като́к³, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. кот.

2. Ласкавы зварот да хлопчыка.

Андрэйка, мой каток, дапамажы мне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́к¹, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Пакрытая лёдам гарызантальная пляцоўка для катання на каньках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́к⁴, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Суквецце дробных кветак у выглядзе маленькіх пушыстых шарыкаў (на вярбе, лазе і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́к, -тка́ м.

I (площадка для катания на коньках) като́к

II тех. като́к

III уменьш.-ласк. ко́тик

IV бот. (вербы) серёжка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

като́к м.

1. (на льду) като́к, род. катка́ м., разг. ко́ўзанка, -кі ж.;

2. техн. като́к, -тка м.;

3. (для белья) кача́лкі, -лак, ед. кача́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

като́к², -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. У будаўніцтве: машына са стальнымі валкамі для ўшчыльнення і выраўноўвання грунту, дарожных пакрыццяў і інш.

2. Круглая драўляная калодка, па якой перакочваюць цяжкія прадметы.

Перакочваць бярвенне на катках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́к ​1, ‑тка, м.

1. Пакрытая лёдам гарызантальная пляцоўка для катання на каньках. А на катку кружыліся, праносіліся віхрам канькабежцы. Шыцік.

2. У будаўніцтве — прычапная ці самаходная машына, якая ўласнай вагою ўшчыльняе грунт, дарожныя пакрыцці і інш. На тэрыторыі завода з’явіліся вялікія каткі: заўтра пачнуць асфальтаваць галоўны праезд. «Беларусь».

3. Сельскагаспадарчая прылада для выраўноўвання глебы і здрабнення на ёй коркі.

4. Круглая драўляная калодка, на якой перакочваюць цяжкія прадметы. Перакочваць бярвенне на катках. □ Васілінка знаходзіць драўляны каток, бярэ ў запечку вілкі.., падважвае імі чыгун. Ус.

5. Абл. Кола (у 1 знач.). Дзесьці наперадзе плюхаў па лужынах конь, а каткі каціліся роўна, і шуршэў пад каткамі вільготны пясок. Галавач.

като́к ​2, ‑тка, м.

1. Памянш.-ласк. да кот.

2. Ласкавы зварот да хлопчыка. — Ну, цяпер, каток ты мой, — казаў дзед да Андрэйкі, — аддасі мне свісцёлку на той час, пакуль ліст напішаш. Бядуля.

като́к ​3, ‑тка, м.

Суквецце дробных кветак у выглядзе маленькіх пушыстых тронак (на вярбе, лазе і інш.). Жоўтыя пухаўныя каткі звісалі на вербалозінах, купаючыся на сонны і склікаючы пчолак і чмелікаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́к

1. (на лёдзе) Éisbahn f -, -en, Schlíttschuhbahn f; Éispalast m -es, -paläste (у закрытым памяшканні);

2. тэх:

даро́жны като́к Stráßenwalze f -, -n;

паравы́ като́к Dámpfwalze f;

3. памянш гл кот

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)