ка́таржнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і катаржанін.

|| ж. ка́таржніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. ка́таржніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́таржнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́таржнік ка́таржнікі
Р. ка́таржніка ка́таржнікаў
Д. ка́таржніку ка́таржнікам
В. ка́таржніка ка́таржнікаў
Т. ка́таржнікам ка́таржнікамі
М. ка́таржніку ка́таржніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́таржнік м. ка́торжник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́таржнік, ‑а, м.

Тое, што і катаржанін. У лесе, як казалі, туляліся катаржнікі, уцёкшыя з астрога. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́таржнік м Zúchthäusler m -s, -;

працава́ць як ка́таржнік разм sich schínden*; árbeiten wie ein Galéerensklave [-və]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збе́глы, -ая, -ае (разм.).

Які збег, уцёк адкуль-н.

З. катаржнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́торжник ка́таржнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́таржніца, ‑ы, ж.

Жан. да катаржнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варна́к обл., уст. ка́таржнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

convict​1 [ˈkɒnvɪkt] n. law асу́джаны, зняво́лены; ка́таржнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)