касці́сты, -ая, -ае.

1. 3 шырокімі буйнымі касцямі.

Касцістая фігура.

2. 3 вялікай колькасцю дробных касцей.

Акунь — рыба касцістая.

|| наз. касці́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касці́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. касці́сты касці́стая касці́стае касці́стыя
Р. касці́стага касці́стай
касці́стае		 касці́стага касці́стых
Д. касці́стаму касці́стай касці́стаму касці́стым
В. касці́сты (неадуш.)
касці́стага (адуш.)		 касці́стую касці́стае касці́стыя (неадуш.)
касці́стых (адуш.)
Т. касці́стым касці́стай
касці́стаю		 касці́стым касці́стымі
М. касці́стым касці́стай касці́стым касці́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касці́сты кости́стый;

○ ~тыя ры́бы — кости́стые ры́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касці́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З шырокай, буйной косцю, касцямі. Касцістая фігура. □ На пні прымасціўся Гарвада, Сярэдняга росту, худы, Касцісты і ёмкага складу. Колас. — А мне вы ўяўляліся зусім не такім — сказаў я, паціскаючы касцістую руку Эдуарда Людвігавіча. Хведаровіч.

2. Кастлявы, кашчавы. Была .. [паненка] кволая, бледная, мела тонкія касцістыя рукі і круглы кірпаносы твар. Лупсякоў.

3. З вялікай колькасцю дробных касцей. Касцісты лешч.

•••

Касцістыя рыбы гл. рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касці́сты knóchig; grätig (пра рыбу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кости́стый касці́сты;

кости́стые ры́бы зоол. касці́стыя ры́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kościsty

касцісты, кашчавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grätig

a касці́сты (пра рыбу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Маслакі́ ’сцегнавая косць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), маслакаааты ’касцісты’ (Нар. Гом.). Да масол (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ościsty

1. касцісты;

2. асцюкаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)