Касцю́к Міхаіл Паўлавіч

т. 8, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Касцю́к Платон Рыгоравіч

т. 8, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Касцю́к Уладзімір Андрэевіч

т. 8, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малочык ’малойчык’ (касцюк., Бяльк.). З малодчык > малоччык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Веччына, віччына ’вяндліна’ (касцюк., Бяльк.) запазычана з рус. ветчина ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лотак ’жолаб для спуску вады’ (касцюк., КЭС). Да латак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мума́шка ’порхаўка, Lycoperdon perlatum’ (касцюк., Жыв. сл.). Відаць, генетычна ўзыходзіць да літ. maũmas, maumà, mùmas ’страшыдла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пішчавод ’горла-стрававод’ (бых., мсцісл., нясвіж., чавус., касцюк., добруш., ЛА, 1). Культурны тэрмін, запазычаны з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́ляка ’пясчаная неўрадлівая глеба’, пелякава́тая ’тс’ (чэрв., Нар. лекс.), ’пясчанае поле’ (чэрв., касцюк., ЛА, 2). Да пе́ліка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масцю́к ’малайчына’ — у пары з імем Касцюк (паўн.-усх., КЭС). Укр. мистю́к ’майстар, мастак’, рус. кур. мастю́к ’тс’. Пераўтварэнне з рус. мастер (Праабражэнскі, 1, 513; Фасмер, 2, 579). Гл. таксама місцю́к.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)