кастэля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Жанчына, якая ведае бялізнай у бальніцы, інтэрнаце, доме адпачынку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кастэля́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кастэля́нка |
кастэля́нкі |
| Р. |
кастэля́нкі |
кастэля́нак |
| Д. |
кастэля́нцы |
кастэля́нкам |
| В. |
кастэля́нку |
кастэля́нак |
| Т. |
кастэля́нкай
кастэля́нкаю |
кастэля́нкамі |
| М. |
кастэля́нцы |
кастэля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кастэля́нка ж. кастеля́нша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кастэля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жанчына, якая ведае бялізнай (у інтэрнаце, гасцініцы, бальніцы і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кастэля́нка ’кастэлянка’ (БРС). Параўн. рус. кастеля́нша ’тс’. У ст.-бел. мове ўжо было засведчана гэта слова. Гл. Булыка, Запазыч., 144 (каштелянка; вытворнае ад каштелянъ, кашталянъ, кастелянъ ’камендант замка’). Параўн. яшчэ рус. (старое) кастеля́н ’наглядчык замка або грамадскага будынка’. Першакрыніцай запазычання з’яўляецца італ. caslellano ’камендант, наглядчык замка’ (а гэта з лац. castellānus, утварэнне ад castellum ’замак’). Як і бел. кастэля́нка (каштелянка), але пры дапамозе іншага суфікса, узнікла рус. кастеля́нша (словаўтварэнне яго не бясспрэчнае; параўн. Шанскі, 2, К, 86). Гл. яшчэ Слаўскі, 2, 98.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кастеля́нша кастэля́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)