назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кастра́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кастра́ | |
| кастру́ | |
| кастро́й кастро́ю |
|
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
касцё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| касцё́р | ||
| кастра́ | кастро́ў | |
| кастру́ | кастра́м | |
| касцё́р | ||
| кастро́м | кастра́мі | |
| кастра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Кастри́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абле́так, аблетнік ’дрэвы, нарыхтаваныя к зіме, якія сохлі ўсё лета’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ка́сцерка ’мяшок’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пазагара́цца, ‑аецца;
1. Загарэцца, пачаць гарэць — пра ўсё, многае.
2. Пачаць свяціцца, блішчаць — пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schéiterhaufen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)