касала́пы, -ая, -ае.

Які пры хадзе ставіць ступні наскамі ўсярэдзіну або ў бакі.

К. мядзведзь.

|| наз. касала́пасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касала́пы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. касала́пы касала́пая касала́пае касала́пыя
Р. касала́пага касала́пай
касала́пае		 касала́пага касала́пых
Д. касала́паму касала́пай касала́паму касала́пым
В. касала́пы (неадуш.)
касала́пага (адуш.)		 касала́пую касала́пае касала́пыя (неадуш.)
касала́пых (адуш.)
Т. касала́пым касала́пай
касала́паю		 касала́пым касала́пымі
М. касала́пым касала́пай касала́пым касала́пых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касала́пы косола́пый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касала́пы, ‑ая, ‑ае.

Які пры хадзе ставіць ступні наскамі ўсярэдзіну або ў бакі. Шаройка хутка закрочыў паміж дрэў, шыракаплечы, касалапы, як мядзведзь... Шамякін. // у знач. наз. касала́пы, ‑ага, м. Пра мядзведзя. На досвітку сёння да сувязістаў завітаў касалапы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касала́пы

1. klúmpfüßig;

2. mit nach ínnen gekéhrten Füßen géhend (пра мядзведзя);

3. разм tólpatschig, úngeschickt, plump

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клышано́гі, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і касалапы.

|| наз. клышано́гасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

косола́пый

1. касала́пы, крывала́пы;

2. (неуклюжий) нязгра́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dáchsbeinig

a касала́пы, крывано́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клышано́гі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і касалапы. Вожык прыпёрся — паўзун гэты клышаногі — і давай па канюшыне качацца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каса... (гл. коса...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «коса...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: касавокі, касалапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)