карэ́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́льскі карэ́льская карэ́льскае карэ́льскія
Р. карэ́льскага карэ́льскай
карэ́льскае		 карэ́льскага карэ́льскіх
Д. карэ́льскаму карэ́льскай карэ́льскаму карэ́льскім
В. карэ́льскі (неадуш.)
карэ́льскага (адуш.)		 карэ́льскую карэ́льскае карэ́льскія (неадуш.)
карэ́льскіх (адуш.)
Т. карэ́льскім карэ́льскай
карэ́льскаю		 карэ́льскім карэ́льскімі
М. карэ́льскім карэ́льскай карэ́льскім карэ́льскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэ́льскі каре́льский;

○ ~кая — бяро́за коре́льская берёза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Карэліі, карэлаў, належыць ім. Карэльскі народ. Карэльская мова.

•••

Карэльская бяроза гл. бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́льскі karélisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карэ́лы¹, -аў, адз. -рэ́л, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Карэлія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карэ́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. карэ́льскі, -ая, -ае.

К. народ.

○

Карэльская бяроза — від бярозы з прыгожай узорыстай драўнінай на зрэзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Карэ́льскі перашы́ек

т. 8, с. 125

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карэльскі А. В. 2/439; 3/445, 451; 10/560; 11/387

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Карэльскі філіял Акадэміі навук СССР 5/475

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каре́льский карэ́льскі;

каре́льская берёза карэ́льская бяро́за; чачо́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нтэле, нескл., н.

Карэльскі і фінскі народны музычны інструмент, падобны на гуслі.

[Фін. kantele.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)