карэ́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́л карэ́лы
Р. карэ́ла карэ́лаў
Д. карэ́лу карэ́лам
В. карэ́ла карэ́лаў
Т. карэ́лам карэ́ламі
М. карэ́ле карэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́л,

гл. карэлы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́л м Karéli¦er m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Земан Карэл

т. 7, с. 53

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мандэр Карэл

т. 10, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ка́рэл I Чэ́шскі

т. 8, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каре́л карэ́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Karelczyk

м. карэл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Karéli¦er

m -s, - карэ́л(ец)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пурга́

(рус. пурга, ад карэл. purgu, фін. purku)

моцная снегавая завея, завіруха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)