карэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. карэ́ карэ́
Р. карэ́ карэ́
Д. карэ́ карэ́
В. карэ́ карэ́
Т. карэ́ карэ́
М. карэ́ карэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́, нескл., н.

1. Баявое пастраенне пяхоты ў форме чатырохвугольніка, якое прымянялася ў еўрапейскіх арміях да канца 19 ст. галоўным чынам для адбіцця атак кавалерыі.

2. нязм. У форме чатырохвугольніка.

Каўнер к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́ нескл., ср., в разн. знач. каре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́, нескл., н.

Пастраенне пяхоты ў форме чатырохвугольніка, якое прымянялася ў еўрапейскіх арміях да другой палавіны 19 ст. галоўным чынам для адбіцца атак кавалерыі.

[Фр. carré.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́

т. 8, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карэ́ н вайск Kare n -s, -s, Vereck n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карэ́

(фр. carré = літар. квадрат)

1) баявое пастраенне пяхоты ў выглядзе чатырохвугольніка, якое прымянялася ў еўрапейскіх арміях 17—19 ст. для адбіцця атак кавалерыі;

2) перан. што-н. у форме чатырохвугольніка (напр. гарлавіна жаночай кашулі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каре́ воен. и пр. карэ́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць лопаць. // Лопнуць некалькі разоў запар; пралопаць. Залопаў .. [певень] крыламі ды як закрычыць на ўвесь кірмаш: — Ку-карэ-ку! Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Karre

n -s, -s чатырохку́тнік, чатырохвуго́льнік; вайск., гіст. карэ́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)