ка́рыес

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́рыес
Р. ка́рыесу
Д. ка́рыесу
В. ка́рыес
Т. ка́рыесам
М. ка́рыесе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́рыес, -су м., мед. ка́риес, карио́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рыес і карыёз, -у, м.

Паступовае разбурэнне цвёрдай тканкі косці зуба.

|| прым. ка́рыесны, -ая, -ае і карыёзны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́рыес м мед Kári¦es f -; Záhnfäule f -, Knóchenfraß m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́рыес і карыёз, ‑у, м.

Запаленчы працэс у цвёрдай тканцы касцей, зубоў, які суправаджаецца гніеннем; кастаеда. Карыес зубоў.

[Лац. caries — гніенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рыес

(лац. caries = гніенне)

запаленчы працэс у цвёрдай тканцы зуба, які суправаджаецца гніеннем.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

карыёз, ка́рыес

(лац. caries = гніенне)

запаленчы працэс у цвёрдай тканцы касцей, які суправаджаецца гніеннем (напр. к. зубоў); кастаеда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́рыес зубо́ў

т. 8, с. 114

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

caries [ˈkeəri:z] n. med. кастае́да, ка́рыес, карыёз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карыёз, -зу м., мед., см. ка́рыес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)