каро́слівы, -ая, -ае.

1. Які выклікаецца каростай.

К. сверб.

2. у знач. наз. каро́слівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Хворы на каросту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́слівы каро́слівая каро́слівае каро́слівыя
Р. каро́слівага каро́слівай
каро́слівае		 каро́слівага каро́слівых
Д. каро́сліваму каро́слівай каро́сліваму каро́слівым
В. каро́слівы (неадуш.)
каро́слівага (адуш.)		 каро́слівую каро́слівае каро́слівыя (неадуш.)
каро́слівых (адуш.)
Т. каро́слівым каро́слівай
каро́сліваю		 каро́слівым каро́слівымі
М. каро́слівым каро́слівай каро́слівым каро́слівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́слівы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. каро́слівы каро́слівыя
Р. каро́слівага каро́слівых
Д. каро́сліваму каро́слівым
В. каро́слівага каро́слівых
Т. каро́слівым каро́слівымі
М. каро́слівым каро́слівых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́слівы

1. прил. чесо́точный;

2. в знач. сущ. чесо́точный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Карослівая высыпка. Карослівы сверб. // Хворы каростай; у каросце. Карослівы конь. / у знач. наз. каро́слівы, ‑ага, м.; каро́слівая, ‑ай, ж. Ізалятар для карослівых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́слівы мед. krätzig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Каро́слівы, да кароста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чесо́точный прил. каро́слівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скура́нік, ‑а, м.

Карослівы клешч, які паразітуе на скуры жывёл.

скурані́к, ‑а́, м.

Разм. Тое, што і дэрматолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gríndig

a паршы́вы, пакры́ты каро́стай, каро́слівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)