каро́він

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́він каро́віна каро́віна каро́віны
Р. каро́вінага каро́вінай
каро́вінае		 каро́вінага каро́віных
Д. каро́вінаму каро́вінай каро́вінаму каро́віным
В. каро́він (неадуш.)
каро́вінага (адуш.)		 каро́віну каро́віна каро́віны (неадуш.)
каро́віных (адуш.)
Т. каро́віным каро́вінай
каро́вінаю		 каро́віным каро́вінымі
М. каро́віным каро́вінай каро́віным каро́віных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́він прил. коро́вий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́він, ‑а.

Які належыць карове. Каровіна малако. □ Закрычалі пеўні, данёсся каровы рык. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́він Kuh-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каро́ва, -ы, мн. -ы, -ро́ў, ж.

Буйная свойская жывёліна, якая дае малако; самка быка, а таксама некаторых парод буйной рагатай жывёліны (лася, аленя, зубра).

○

Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.

◊

Дойная карова — пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах.

Як карова языком злізала каго-што (разм., жарт.) — хутка і бясследна знік, як і не было.

|| памянш. каро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

|| прым. каро́він, -а.

К. рык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каровін Н. 2/254

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каровін С. (спартсмен) 12/372

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каро́він Канстанцін Аляксеевіч

т. 8, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каро́він Сяргей Аляксеевіч

т. 8, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каровін С. А. 2/519; 5/454; 9/114

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)