каро́бчаты, -ая, -ае (спец.).

Які мае выгляд каробкі, карабка.

Каробчатае скляпенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́бчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́бчаты каро́бчатая каро́бчатае каро́бчатыя
Р. каро́бчатага каро́бчатай
каро́бчатае		 каро́бчатага каро́бчатых
Д. каро́бчатаму каро́бчатай каро́бчатаму каро́бчатым
В. каро́бчаты (неадуш.)
каро́бчатага (адуш.)		 каро́бчатую каро́бчатае каро́бчатыя (неадуш.)
каро́бчатых (адуш.)
Т. каро́бчатым каро́бчатай
каро́бчатаю		 каро́бчатым каро́бчатымі
М. каро́бчатым каро́бчатай каро́бчатым каро́бчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́бчаты коро́бчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́бчаты, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд кораба; выгнуты. Аўтамат быў новы, зараджаны доўгім каробчатым магазінам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коро́бчатый каро́бчаты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)