карнаты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карнаты́т карнаты́ты
Р. карнаты́ту карнаты́таў
Д. карнаты́ту карнаты́там
В. карнаты́т карнаты́ты
Т. карнаты́там карнаты́тамі
М. карнаты́це карнаты́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Карнатыт 2/589; 5/448; 9/35; 10/482

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

карнаты́т

т. 8, с. 80

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карнаты́т

[ад фр. A. Carnot = прозвішча фр. хіміка (1893—1920)]

мінерал класа фасфатаў ярка-жоўтага колеру; руда урану, ванадыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ванада́ты

(ад ванадый)

група мінералаў, солі ванадыевых кіслот (ванадыніт, карнатыт і інш.); з’яўляюцца сыравінай для атрымання ванадыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВАНА́ДЫЕВЫЯ РУ́ДЫ,

прыродныя мінеральныя ўтварэнні, сыравіна для атрымання ванадыю. Гал. мінералы ванадыевых руд: ванадыніт, дэклуазіт, купрадэклуазіт, карнатыт і інш. Радовішчы магматычныя, кантактава-метасаматычныя, гідратэрмальныя, большасць — комплексныя, з іх атрымліваюць таксама жалеза, тытан, уран, свінец, цынк, медзь, алюміній, фосфар. Колькасць V2O5 у рудзе ад 0,1 да 29%. Буйнейшыя радовішчы ў ПАР, ЗША, Фінляндыі, Намібіі, Чылі.

т. 3, с. 500

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)