карнаты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карнаты́т | карнаты́ты | |
| карнаты́ту | карнаты́таў | |
| карнаты́ту | карнаты́там | |
| карнаты́т | карнаты́ты | |
| карнаты́там | карнаты́тамі | |
| карнаты́це | карнаты́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)