Карна́лы ’кароткі’ (Фед. Рук.). Дзеепрыметнік з л‑суфіксацыяй, да карпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каркадзе́д, каркадзедак ’падлетак, што не расце, ліліпут’ (Янк. III), да карнадзед. Параўн. карналы (гл.) ’кароткі’, карноткі (гл.) ’тс’. Каркадзед < карнидзед пад уплывам карк (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)