карме - Пошук

Ка́рме

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карма́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кармавы́², -а́я, -о́е.

1. гл. карма.

2. у знач. наз. кармавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

astern [əˈstɜ:n] adv. naut.

1. на карме́; за кармо́й;

My cabin is astern. Мая каюта на карме.

2. наза́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штуртра́п, ‑а, м.

Спец. Вяровачная лесвіца па карме судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́лінь, ‑я, м.

Спец. Трос на носе або на карме шлюпкі, якім яна прывязваецца да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́вень, штаўня, м.

Спец. Асабліва трывалая частка корпуса судна, якой завяршаецца каркас судна на носе і карме.

[Гал. steven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карма́ ж марск Heck n -(e)s, -e;

на карме́ áchtern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verbum