кармавы́², -а́я, -о́е.

1. гл. карма.

2. у знач. наз. кармавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кармавы́ кармава́я кармаво́е кармавы́я
Р. кармаво́га кармаво́й
кармаво́е		 кармаво́га кармавы́х
Д. кармаво́му кармаво́й кармаво́му кармавы́м
В. кармаво́га
кармавы́ (неадуш.)		 кармаву́ю кармаво́е кармавы́я (неадуш.)
кармавы́х (адуш.)
Т. кармавы́м кармаво́й
кармаво́ю		 кармавы́м кармавы́мі
М. кармавы́м кармаво́й кармавы́м кармавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кармавы́¹ гл. корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармавы́ I кормово́й;

к. бура́к — кормова́я свёкла;

~ва́я ба́за — кормова́я ба́за;

○ ~вы́я дро́жджы — кормовы́е дро́жжи;

~ва́я адзі́нка — кормова́я едини́ца

кармавы́ II мор.

1. прил. кормово́й;

2. в знач. сущ. кормово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кармавы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да корму. Кармавая база. Кармавая вартасць сена. // Які служыць кормам, прыгодны для корму. Кармавыя буракі. Кармавыя травы. // у знач. наз. кармавы́я, ‑ых. Кармавыя культуры. Мяркуецца пачаць асушку балота пад пасевы кармавых. Дуброўскі.

•••

Кармавыя дрожджы гл. дрожджы.

кармавы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да кармы, знаходзіцца на карме. Кармавая частка судна. Кармавое вясло. Кармавы флаг.

2. у знач. наз. кармавы́, ‑ога, м. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармавы́​I м спарт (веславанне) Schlágmann m -(e)s, -männer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кармавы́​II с.-г. Fútter-;

кармавы́я культу́ры Fútterkulturen pl, Fútterpflanzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

корм, -у, мн. кармы́, кармо́ў, м.

Ежа жывёлы.

|| прым. кармавы́, -а́я, -о́е.

Кармавыя буракі.

Кармавыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карма́, -ы́, мн. -ы́, -о́ў, ж.

Задняя частка судна, процілеглая носу.

К. карабля.

|| прым. кармавы́, -а́я, -о́е.

Кармавое вясло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармавы́ рацыён

т. 8, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)