Verbum

анлайнавы слоўнік

Карма́ ж., г.п. Корма́

карма́ ж., мор. корма́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карма́, -ы́, мн. -ы́, -о́ў, ж.

Задняя частка судна, процілеглая носу.

К. карабля.

|| прым. кармавы́, -а́я, -о́е.

Кармавое вясло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Карма́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Карма́
Р.	Кармы́
Д.	Карме́
В.	Карму́
Т.	Кармо́й Кармо́ю
М.	Карме́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	ка́рма
Р.	ка́рмы
Д.	ка́рме
В.	ка́рму
Т.	ка́рмай ка́рмаю
М.	ка́рме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	карма́
Р.	кармы́
Д.	карме́
В.	карму́
Т.	кармо́й кармо́ю
М.	карме́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карма́, ‑ы́, ж.

1. Задняя частка судна, процілеглая носу. Параход плаўна адваліў ад прыстані. За яго кармой запенілася вада. Даніленка. [У лодцы] сядзела трое. На карме — інжынер Сакавітаў з рулявым вяслом у руках. Шамякін. // Пра заднюю частку танка, самалёта. Танк, як ляцеў, раптам з разгону асеў на адзін бок, падкінуўшы карму. Мележ.