каржане́ць

‘абсыхаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каржане́ю каржане́ем
2-я ас. каржане́еш каржане́еце
3-я ас. каржане́е каржане́юць
Прошлы час
м. каржане́ў каржане́лі
ж. каржане́ла
н. каржане́ла
Загадны лад
2-я ас. каржане́й каржане́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каржане́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Каржане́ць ’абсыхаць’ (Юрч.), ’не расці’ (Янк. БП). Параўн. рус. коржавый ’сухі, зморшчаны, шорсткі’, коржаветь ’цвярдзець’, да корж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каржа́н ’кажан’ (Шатал.), ад кажан (гл.) пад уплывам каржанець (гл.), каржацець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)