назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карбазо́лы | ||
| карбазо́лу | карбазо́лаў | |
| карбазо́лу | карбазо́лам | |
| карбазо́лы | ||
| карбазо́лам | карбазо́ламі | |
| карбазо́ле | карбазо́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
[ад карба- + аз(от) + -ол]
арганічнае злучэнне, якое ўключае азот, змяшчаецца ў каменнавугальнай смале; выкарыстоўваецца ў вытворчасці фарбавальнікаў, лекавых сродкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)