карана́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Урачыстая цырымонія ўскладання кароны на манарха, які ўступае на прастол.

|| прым. каранацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карана́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карана́цыя карана́цыі
Р. карана́цыі карана́цый
Д. карана́цыі карана́цыям
В. карана́цыю карана́цыі
Т. карана́цыяй
карана́цыяю		 карана́цыямі
М. карана́цыі карана́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карана́цыя ж. корона́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карана́цыя, ‑і, ж.

Урачыстая цырымонія ўскладання кароны на манарха, які ўступае на прастол. Каранацыя цара.

[Лац. coronatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карана́цыя

т. 8, с. 54

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карана́цыя ж Krönung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карана́цыя

(польск. koronacja, ад лац. coronatio)

урачыстая цырымонія ўскладання кароны на манарха, які ўступіў на трон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рок-карана́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рок-карана́цыя
Р. рок-карана́цыі
Д. рок-карана́цыі
В. рок-карана́цыю
Т. рок-карана́цыяй
рок-карана́цыяю
М. рок-карана́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

coronation [ˌkɒrəˈneɪʃn] n. карана́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

корона́ция карана́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)