Кара́ка Пётр Сямёнавіч

т. 8, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карака П. Я. 8/148

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Карака Ц. Ц. 9/595

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кара́к кара́кі
Р. кара́ка кара́каў
Д. кара́ку кара́кам
В. кара́ка кара́каў
Т. кара́кам кара́камі
М. кара́ку кара́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́кскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карака, каракаў, належыць ім. Каракская мова. Каракскі пасёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)