кара́вець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.

Тое, што і каравіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́вець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кара́вее кара́веюць
Прошлы час
м. кара́веў кара́велі
ж. кара́вела
н. кара́вела

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кара́вець несов., см. кара́віцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́вець, ‑ее; незак.

Тое, што і каравіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́вець schmútzig wérden; hart [schwíelig] wérden (пра рукі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кара́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Станавіцца каравым ад бруду (у 1 знач.); каравець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́віцца, ‑віцца; незак.

Станавіцца каравым (у 1, 3 знач.); каравець. Абутак каравіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)