кара́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Станавіцца каравым ад бруду (у 1 знач.); каравець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)