капіталі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капіталі́ст капіталі́сты
Р. капіталі́ста капіталі́стаў
Д. капіталі́сту капіталі́стам
В. капіталі́ста капіталі́стаў
Т. капіталі́стам капіталі́стамі
М. капіталі́сце капіталі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Уласнік капіталу, сродкаў вытворчасці, які выкарыстоўвае наёмную працу.

2. Багаты, разбагацелы чалавек (разм., жарт.).

|| ж. капіталі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. капіталісты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіталі́ст м. капитали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капіталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прадстаўнік пануючага класа капіталістычнага грамадства, які валодае капіталам і атрымлівае прыбавачную вартасць шляхам эксплуатацыі наёмнай працы. Клас капіталістаў.

2. Разм. Багацей, багатыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталі́ст м. Kapitalíst m -en, -en;

буйны́ капіталі́ст Gróßkapitalist m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капіталі́ст

(фр. capitaliste, ад лац. capitalis = галоўны)

прадстаўнік пануючага класа капіталістычнага грамадства, які валодае капіталам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капитали́ст капіталі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імперыялі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Буйны капіталіст, палітычны дзеяч эпохі імперыялізму.

|| прым. імперыялі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

capitalist​1 [ˈkæpɪtəlɪst] n. капіталі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

горназаво́дчык, ‑а, м.

Капіталіст, уладальнік горнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)