капі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. капі́рка капі́ркі
Р. капі́ркі капі́рак
Д. капі́рцы капі́ркам
В. капі́рку капі́ркі
Т. капі́ркай
капі́ркаю		 капі́ркамі
М. капі́рцы капі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капі́рка ж., разг. копи́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Капіравальная папера. Пісаць пад капірку. □ З канапы Валодзя дастаў пішучую машынку, падрыхтаваў паперу, капірку і пачаў друкаваць зводку. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капі́рка ж Kóhlepapier n -(e)s, -e;

піса́ць пад капі́рку mit Dúrchschlag schréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

копи́рка разг. капі́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carbon paper

капірава́льная папе́ра, капі́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kopiał, ~u

м.

1. квітанцыйная кніжка;

2. капірка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

carbon [ˈkɑ:bən] n.

1. вугляво́д

2. ву́галь, графі́т

3. а́ркуш капірава́льнай папе́ры, капі́рка;

a carbon copy ко́пія праз капі́рку; дакла́дная ко́пія;

He is the carbon copy of his father. Ён выліты бацька.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)