капы́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
капы́чу |
капы́цім |
| 2-я ас. |
капы́ціш |
капы́ціце |
| 3-я ас. |
капы́ціць |
капы́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
капы́ціў |
капы́цілі |
| ж. |
капы́ціла |
| н. |
капы́ціла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
капы́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
капы́ціць несов., разг. топта́ть копы́тами
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капы́ціць, ‑ціць; незак.
Разм. Біць, таптаць капытамі. Каровы беспрытульныя равуць, На межах згорбленых быльнёг ірвуць. А коней капыты капыцяць рунь. Пушча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
копы́тить несов. капы́ціць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скапы́ціць, ‑пычу, ‑пыціш, ‑пыціць; зак., каго-што.
Разм.
1. Зак. да капыціць.
2. перан. Збіць з ног (пра чалавека). [Казак], як мяшок, асеў на зямлю. .. Народ .. здзіўлена пераклікаўся: — Бачылі, як [Сяргей] казака скапыціў? Адным махам рукі! Машара. // Прынізіць, пазбавіць ранейшага становішча. [Старая:] — Спірыдон вунь як выжыльваўся ды стараўся. А што? Усё роўна скапыцілі. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)