капу́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
капу́сны |
капу́сная |
капу́снае |
капу́сныя |
| Р. |
капу́снага |
капу́снай капу́снае |
капу́снага |
капу́сных |
| Д. |
капу́снаму |
капу́снай |
капу́снаму |
капу́сным |
| В. |
капу́сны (неадуш.) капу́снага (адуш.) |
капу́сную |
капу́снае |
капу́сныя (неадуш.) капу́сных (адуш.) |
| Т. |
капу́сным |
капу́снай капу́снаю |
капу́сным |
капу́снымі |
| М. |
капу́сным |
капу́снай |
капу́сным |
капу́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
капу́сны в разн. знач. капу́стный;
к. ліст — капу́стный лист;
~ная моль — зоол. капу́стная моль;
○ к. матылёк — капу́стная ба́бочка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капу́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да капусты. Капусны ліст. // Прыгатаваны з капусты; з капустай. Капусныя катлеты.
2. Як састаўная частка некаторых назваў шкоднікаў капусты. Капусная тля. Капусны чарвяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капу́ста, -ы, ДМ -сце, ж.
1. Агародная расліна, лісце якой звіваецца ў качаны, а таксама самі качаны.
Шаткаваць капусту.
2. Вараная страва з крышанага качана гэтай расліны.
Міска гарачай капусты.
○
Марская капуста — марскія водарасці, якія ўжыв. як ежа і як лячэбны сродак.
|| прым. капу́сны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
капу́стница ж., зоол. капу́сны бяля́н;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
матылёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.
Насякомае з дзвюма парамі крылаў, пакрытых рознакаляровым пылком.
Капусны м.
|| прым. матылько́вы, -ая, -ае.
Сямейства матыльковых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
coleslaw
[ˈkoʊlslɔ]
n.
капу́сны сала́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пялю́стка ’качан капусты’ (лях., Сл. ПЗБ; ЛА, 2), пелю́стка ’капусны ліст’ (ПСл), ’пялёстак’ (вілен., Спадчына, 2002, 4, 60), пелю́сткі ’ягадзіцы’ (ТС), параўн. укр. пелю́стка ’капусны ліст; галубцы; частка валасоў, што прыкрывае касу; шырокі зубец з краёў грэбеня для прадзення’, рус. дыял. пелю́стка ’ручка пасудзіны’. Гл. пе́люсць ’лопасць і пад.’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
капу́стный капу́сны;
капу́стная моль зоол. капу́сная моль;
капу́стная тля зоол. капу́сная тля.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)